বিজ্ঞানীসকলে নিম্ন-কাৰ্বোহাইড্ৰেট আহাৰত (এলচিডি) মেক্ৰোনিউট্ৰিয়েণ্টৰ উৎস আৰু মানদণ্ড আৰু ইয়াৰ ফলত হোৱা দীৰ্ঘম্যাদী ওজনৰ পৰিৱৰ্তনৰ মাজত সম্পৰ্ক আৱিষ্কাৰ কৰিছে।
তেওঁলোকে দেখিলে যে উচ্চ মানদণ্ডৰ প্ৰ’টিন, সম্পূৰ্ণ শস্য-আহৰণ কৰা চৰ্বি আৰু কাৰ্বোহাইড্ৰেট, আৰু স্বাস্থ্যকৰ উদ্ভিদ-আধাৰিত খাদ্যৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া এলচিডিবোৰ দীৰ্ঘম্যাদী সময়ত লেহেম ওজন বৃদ্ধিৰ সৈতে গুৰুত্বপূৰ্ণভাৱে সম্পৰ্কিত।
ইয়াৰ বিপৰীতে, হাৰ্ভাৰ্ড টি.এইচ. চান স্কুল অৱ পাব্লিক হেল্থ এণ্ড ব্ৰিঘাম এণ্ড উইমেনচ হস্পিটেল, বষ্টন, আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ গৱেষণাত দেখা গৈছে যে পশু-উৎসৰ প্ৰ’টিন আৰু চৰ্বি বা পৰিশোধিত কাৰ্বোহাইড্ৰেটৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া এলচিডিবোৰ দ্ৰুত ওজন বৃদ্ধিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত।
ফলাফলবোৰ জাৰ্নেল অফ আমেৰিকান মেডিকেল এছ’চিয়েচন (জে.এ.এম.এ.) নেটৱৰ্ক অপেনত প্ৰকাশ িত হৈছে।
এলচিডিবোৰে ওজন হ্ৰাস আৰু বিপাকীয় স্বাস্থ্য উন্নত কৰাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি পালন কৰে বুলি জনা যায়। কিটোজেনিক আহাৰ হৈছে ওজন হ্ৰাস প্ৰাপ্ত কৰাৰ বাবে ব্যাপকভাৱে আশ্ৰয় লোৱা এক প্ৰকাৰৰ এলচিডি আৰু কাৰ্বোহাইড্ৰেটৰ পৰা মাত্ৰ 5-10 শতাংশ শক্তি আহৰণ কৰিবলৈ অধ্যয়ন কৰা হৈছে।
অৱশ্যে, কিছুমান অধ্যয়নে এলচিডি আৰু ওজনৰ ফলাফলৰ মাজৰ সম্পৰ্কত খাদ্য গোটৰ গুণগত মানদণ্ডৰ ভূমিকা বিবেচনা কৰিছিল, গৱেষকসকলে তেওঁলোকৰ অধ্যয়নত কৈছিল।
এই অধ্যয়নত, গৱেষণা দলে তিনিটা সম্ভাৱ্য গোট অধ্যয়নৰ পৰা আৰম্ভণিতে 1,23,000 ৰো অধিক স্বাস্থ্যৱান ব্যক্তিঅন্তৰ্ভুক্ত কৰিছিল, যাৰ গড় বয়স 45 বছৰ। গোটটোৰ প্ৰায় ৮৪ শতাংশ মহিলা আছিল।
গৱেষকসকলে তাৰ পিছত বিভিন্ন এলচিডি – উদ্ভিদ-আধাৰিত, পশু-আধাৰিত, মুঠ, স্বাস্থ্যৱান আৰু অস্বাস্থ্যকৰ – আৰু 20 বছৰৰ অনুসৰণত ওজন পৰিৱৰ্তনৰ মাজৰ সম্পৰ্কবোৰ সম্ভাৱ্যভাৱে পৰীক্ষা কৰিছিল।
তেওঁলোকে দেখিলে যে পশু-আধাৰিত, মুঠ (সামগ্ৰিকভাৱে কম কাৰ্বোহাইড্ৰেট গ্ৰহণৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া) আৰু অস্বাস্থ্যকৰ এলচিডিঅধিক ওজন বৃদ্ধিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত। এক অস্বাস্থ্যকৰ এলচিডি আছিল যি, গৱেষকসকলৰ মতে, স্বাস্থ্যকৰ উৎসৰ পৰা কম কাৰ্বোহাইড্ৰেটৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিছিল, যেনে সম্পূৰ্ণ শস্য, অধিক পশুৰ প্ৰ’টিন, আৰু অস্বাস্থ্যকৰ চৰ্বি।
লগতে, গৱেষকসকলে কম পৰিশোধিত কাৰ্বোহাইড্ৰেট, অধিক উদ্ভিদৰ প্ৰ’টিন, আৰু স্বাস্থ্যকৰ চৰ্বিৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া এলচিডি হিচাপে সংজ্ঞায়িত কৰা স্বাস্থ্যকৰ এলচিডিবোৰক কঠোৰভাৱে পালন কৰাটো কম ওজন বৃদ্ধিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত হোৱা দেখা গৈছিল।
গৱেষকসকলে এইটোও লক্ষ্য কৰিছিল যে ওজন হ্ৰাসৰ ফলাফলত ব্যক্তিগত স্তৰত বেচলাইন বিএমআইৰ দৰে কাৰকবোৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ। উদাহৰণ স্বৰূপে, তেওঁলোকে দেখিলে যে স্বাস্থ্যকৰ এলচিডি উচ্চ অনুসৰণ কৰা মেদবহুল ব্যক্তিসকলে 1.63 কিলোগ্ৰাম (কিগ্ৰা) কম ওজন বৃদ্ধি অনুভৱ কৰে, কিন্তু 25 তকৈ কম বিএমআই থকা অংশগ্ৰহণকাৰীসকলে কেৱল 0.39 কিলোগ্ৰাম কম ওজন বৃদ্ধি অনুভৱ কৰে।
গৱেষকসকলে কৈছিল যে ফলাফলবোৰে ওজন নিয়ন্ত্ৰণৰ বাবে এলচিডি প্ৰকাৰৰ ভিতৰত আহাৰৰ মানদণ্ডৰ গুৰুত্ব, আৰু কেৱল পৰিমাণেই নহয়, গুৰুত্ব ৰক্ষা কৰিছিল।
তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ অধ্যয়নত লিখিছিল, “উদ্ভিদ-আধাৰিত প্ৰ’টিন আৰু স্বাস্থ্যকৰ চৰ্বিৰে সমৃদ্ধ এক উচ্চ মানদণ্ডৰ এলচিডি, লেহেম ওজন বৃদ্ধিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত আছিল, আনহাতে নিম্ন মানদণ্ডৰ এলচিডি বিপৰীত ফলাফলৰ সৈতে সম্পৰ্কিত আছিল।”
তেওঁলোকে ভৱিষ্যতৰ গৱেষণাৰ বাবে অধিক বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ জনসংখ্যাত এই ফলাফলবোৰ বৈধ কৰিবলৈ আৰু এই সংগঠনবোৰৰ অন্তৰ্নিহিত প্ৰণালীবোৰ ব্যাখ্যা কৰিবলৈ আহ্বান জনাইছিল।
