বাৰ্মুডা – উত্তৰ আটলাণ্টিক মহাসাগৰৰ এটা ব্ৰিটিছ দ্বীপ অঞ্চল – কিছুমান সমস্যাজনক পৰিৱৰ্তনৰ সন্মুখীন হৈছে। গৱেষকসকলে সঠিক কাৰণ টো প্ৰকাশ কৰিছে।
জলবায়ু পৰিৱৰ্তন বাস্তৱিক আৰু ই মহাসাগৰ আৰু সামুদ্ৰিক জীৱনৰ ওপৰত ব্যাপক প্ৰভাৱ পেলাই আহিছে। গোলকীয় উষ্ণতাই সাগৰৰ সঞ্চালনপ্ৰভাৱিত কৰে, যাৰ অৰ্থ হৈছে অক্সিজেনৰ স্তৰ হ্ৰাস, পুষ্টিযোগান আৰু লৱণকৰণৰ পৰিৱৰ্তন, আৰু সাগৰৰ অম্লকৰণ। এতিয়া, বিজ্ঞানীসকলে বাৰ্মুডাৰ চাৰিওফালৰ পানীত সমস্যাজনক পৰিৱৰ্তন লক্ষ্য কৰিছে।
40 বছৰৰ নিৰীক্ষণৰ পিছত, তেওঁলোকে দেখিলে যে দ্বীপপুঞ্জৰ চাৰিওফালে থকা আটলাণ্টিক মহাসাগৰ গৰম হৈ আহিছে আৰু অক্সিজেন হেৰুৱাই ছে। ই ক্ৰমান্বয়ে নিমখীয়া আৰু এচিডিক বৃদ্ধি পাইছে।
বাৰ্মুডাৰ চাৰিওফালৰ পানী ১৯৮৩ চনৰ পৰা নিৰীক্ষণ কৰা হৈছে। গৱেষকসকলে সাগৰৰ গভীৰতা, লগতে পৃষ্ঠৰ সকলো বিৱৰণ – পদাৰ্থ বিজ্ঞান, ৰসায়ন বিজ্ঞান আৰু জীৱবিজ্ঞান – অধ্যয়ন আৰু পৰীক্ষা কৰিবলৈ প্ৰতি মাহে নমুনা সংগ্ৰহ কৰে।
বাৰ্মুডা আটলাণ্টিক টাইম-চিৰিজ ষ্টাডি বিএটিএছ)ৰ শেহতীয়া অনুসন্ধানত বাৰ্মুডা দ্বীপৰ পৰা প্ৰায় 80 কিলোমিটাৰ দক্ষিণ-পূবত এটা স্থানত আৰম্ভ হৈছিল।
ই ১৯৮০ ৰ দশকৰ তুলনাত ২০২০ ৰ দশকত দ্বীপসমূহৰ চাৰিওফালৰ পানী কেনেদৰে সলনি হৈছিল আৰু ৮ ডিচেম্বৰত ফ্ৰণ্টিয়াৰছ ইন মেৰিন চাইন্সত প্ৰকাশিত এখন নতুন কাকতত গৱেষকসকলে শেহতীয়া ফলাফলবোৰ উপস্থাপন কৰিছে।
এৰিজোনা ষ্টেট ইউনিভাৰ্চিটিৰ (এএছইউ) জুলি এন ৰিগ্লি গ্লোবেল ফিউচাৰ লেবৰেটৰীৰ এক গোট আৰু এএছইউৰ স্কুল অৱ অছিয়েন ফিউচাৰৰ অধ্যাপক বাৰ্মুডা ইনষ্টিটিউট অৱ অছিয়েন চাইন্সেছৰ এজন মহাসাগৰ গৱেষক লেখক প্ৰফেছৰ নিকোলাছ বেটছে এইদৰে কৈছিল: “আমি দেখুৱাইছো যে যোৱা ৪০ বছৰত উপ-ক্ৰান্তীয় উত্তৰ আটলাণ্টিক মহাসাগৰৰ পৃষ্ঠ মহাসাগৰ প্ৰায় ১° চেণ্টিগ্ৰেড গৰম হৈছে। তদুপৰি, সাগৰৰ লৱণতা বৃদ্ধি পাইছে, আৰু ই অক্সিজেন হেৰুৱাইছে। ইয়াৰ উপৰিও, ১৯৮০ ৰ দশকৰ পৰা ২০২০ ৰ দশকলৈ সাগৰৰ অম্লতা বৃদ্ধি পাইছে।”
অক্সিজেনৰ স্তৰও হ্ৰাস পাইছিল
বি.এ.টি.এছ. নিৰীক্ষণ কেন্দ্ৰত 1980-ৰ দশকৰ পৰা প্ৰতি দশকত সাগৰৰ পৃষ্ঠৰ তাপমাত্ৰা প্ৰায় 0.24° চে. বৃদ্ধি হৈছে। অনুসন্ধানবোৰে দেখুৱাইছে যে সাগৰখন 40 বছৰ আগৰ তুলনাত এতিয়া প্ৰায় 1° চেণ্টিগ্ৰেড গৰম।
গৱেষকসকলে এইটোও বিচাৰি পাইছিল যে বিগত দশকবোৰৰ তুলনাত যোৱা চাৰি বছৰত সাগৰৰ তাপমাত্ৰা অধিক তীব্ৰভাৱে বৃদ্ধি পাইছে। কেৱল গৰম নহয়, পৃষ্ঠতো পানী অধিক চেলাইন হৈ গৈছে।
বেটছে কয়, “আমি সন্দেহ কৰোঁ যে এইটো সাগৰৰ উষ্ণতা আৰু পৰিৱেশগত পৰিৱৰ্তনৰ বহল, অধিক শেহতীয়া প্ৰৱণতা আৰু পৰিৱৰ্তনৰ অংশ, যেনে বায়ুমণ্ডলীয় উষ্ণতা বৃদ্ধি আৰু বিশ্বব্যাপী আটাইতকৈ উষ্ণ বছৰ অতিবাহিত কৰা।”
তথ্যই দেখুৱাইছে যে যোৱা ৪০ বছৰত জীৱিত জলজ জীৱৰ বাবে উপলব্ধ অক্সিজেনৰ পৰিমাণ ৬ শতাংশ হ্ৰাস পাইছে। বেটছে এইদৰে বৰ্ণনা কৰিছিল: “২০২০ ৰ দশকত পৃষ্ঠৰ পানীৰ সাগৰীয় ৰসায়ন এতিয়া ১৯৮০ ৰ দশকত দেখা পোৱা ঋতুগত পৰিসৰৰ বাহিৰত আৰু সাগৰৰ পৰিৱেশ তন্ত্ৰই এতিয়া কিছু দশক আগতে অনুভৱ কৰা এক পৃথক ৰাসায়নিক পৰিৱেশত বাস কৰে। এই পৰিৱৰ্তনবোৰ বায়ুমণ্ডলৰ পৰা নৃতাত্ত্বিক চি.ও.2 গ্ৰহণকৰাৰ বাবে হৈছে।”
